Syn Janusz urodził się 29 czerwca 1923 roku w Chrząstowic, powiat Śrem, województwo poznańskie, a syn Włodzimierz, tamże w dniu 30 maja 1925 roku. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczęszczali do gimnazjum księdza dr. Piotrowskiego /im. A. Mickiewicza/ w Poznaniu. Od najmłodszych lat służyli oni wiernie Bogu. Stale i wytrwale pracowali nad wykształceniem silnej woli i prawego charakteru. Jako członkowie Sodalicji Mariańskiej byli wzorem dla otoczenia. Wspomnieć tu można, iż od chwili Pierwszej Komunii św. nigdy nie opuścili Komunii pierwszopiątkowych.
W pierwszym roku wojny zostali wraz z rodziną wysiedleni do Tamowa. Pomimo trudnych warunków okupacyjnych oraz ciężkiej pracy zarobkowej, kontynuowali naukę na tajnych kompletach. Jednocześnie bez reszty oddali się pracy konspiracyjnej w szeregach Armii Krajowej. Janusz uzyskał stopień podporucznika, Włodzimierz podchorążego. W tym okresie wykorzystywali każdą chwilę, wszystkie przeciwności losu, aby jeszcze bardziej wzbogacić swe życie wewnętrzne. Codziennie przed pracą służyli do Mszy św. przystępowali do Stołu Pańskiego w kościele Księży Filipinów w Tarnowie.
W przededniu uzyskania wolności, w dniu 3 sierpnia 1944 roku zostali aresztowani. Po strasznych katuszach i torturach w Gestapo zginęli śmiercią męczeńską, Włodzimierz 15 lipca, a Janusz w dniu 18 lipca 1944 roku. Po wojnie ich ciała zostały ekshumowane i pochowane na cmentarzu w Tarnowie – Krzyżu. Uroczystości pogrzebowe stały się wielką manifestacją dla uczczenia ich męczeńskiej śmierci. Wzięło w niej również udział duchowieństwo Tamowa, min. księża prałaci Bullanda, Pękala, Bochenek, ks. prof. Łach i inni.
Zofia Zakrocka