Józefa Kucmierz lat 10, zamordowana przez żołnierza rosyjskiego w dniu 27.06.1945r. w Brzeźnicy k. Radłowa. Józefa Kucmierz córka rolnika, dziewczynka lat 10, w kilka dni po I Komunii Świętej została w dniu 27.06.1945r. zastrzelona przez oficera armii rosyjskiej. W tym dniu Józefa wraz z młodszą siostrą wracała do domu z pobliskiego lasu z garnuszkiem nazbieranych leśnych jagód. Matka oczekująca dzieci zaniepokoiła się zatrzymaniem na drodze w pobliżu jej domu, samochodu wojskowego z którego wysiadł żołnierz w mundurze armii rosyjskiej. Żołnierz ten wycelował do idących dzieci, a po oddaniu do nich strzału wsiadł do samochodu i odjechał w kierunku Radłowa. Przebywające w jego towarzystwie kobiety również w mundurach wojskowych nie powstrzymały zabójcy od oddania strzału do polskich dzieci. Kula trafiła Józefę w samo serce przeszywając również jej małą dłoń trzymającą garnuszek z jagodami. Józefa padając na ziemię zdążyła tylko przed śmiercią poprosić o podanie wody. Ta tragiczna scena odbywała się na oczach matki z odległości około 100 metrów, która stojąc przed domem patrzyła na wracające dzieci. Po śmierci córki ojciec w miejscu mordu, na błoniach wiejskich posadził drzewo dębu, który obecnie liczy 63 lata. Natomiast pod tym dębem siostra i świadek morderstwa posadowiła biały kamienny krzyż, który jest dowodem pamięci tej bolesnej historii. Mimo upływu czasu kilkudziesięciu lat zadanie niewinnemu dziecku śmierci jest ciągle żywe w świadomości najbliższych. Józefa Kucmierz pochowana jest na cmentarzu w Radłowie we wspólnym grobie z ofiarami bomby zrzuconej na mieszkańców wsi Wola Radłowska przez Niemców w czasie II wojny światowej.

Relacja siostry zamordowanej Władysława Migda