Ks. Józef Kurzawa, syna Jana i Józefy z domu Archańskiej, urodził się 6 stycznia 1910 r. we wsi Świerczyna. W latach 1922-1928 ukończył Gimnazjum Humanistyczne w Kaliszu. Był bardzo dobrym uczniem. W czasie nauki w gimnazjum należał do ?Bratniaka? organizacji, która niosła pomoc kolegom będącym w trudnej sytuacji. Po zdaniu matury nosił się z zamiarem wstąpienia do seminarium duchownego. Najpierw jednak ukończył z dobrym wynikiem Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Jarocinie (przeniesioną później do Szczypioma pod Kaliszem), otrzymując stopień sierżanta podchorążego. W roku 1931 wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku, które ukończył w 1936 roku. Wyświęcony został 14 czerwca 1936 roku, a 1 sierpnia 1936 roku został skierowany jako wikariusz i prefekt do Osięcin. Czas działań wojennych zastał Ks. Józefa Kurzawę w Osięcinach. Pomimo licznych ostrzeżeń nie opuścił parafii tylko pozostał w niej do końca. O godzinie 1:20 dnia 24 maja 1940 roku Pichler i Daub w cywilnych ubraniach weszli na plebanię. Nakazali księżom szybko się ubrać i wyprowadzili ich z plebani. Na początku ulicy stał opel z Haackiem za kierownicą. Księża zostali umieszczeni na tylnym siedzeniu, Daub usiadł na siedzeniu przy kierowcy, a Pichler stanął na szerokim progu trzymając się jednocześnie ręką za otwarte okno. Pojechali w stronę Witowa. Między Samszycami a Witowem gdzie w dużym promieniu nie było domów zatrzymali samochód. Kazali księżom wysiąść, poczym Pichler i Daub strzałami z bliskiej odległości pozbawili ich życia. Ciała zabitych ściągnęli do rowu. Późniejsze relacje świadków, którzy pojechali do Witowa zobaczyć zamordowanych księży przekazują, że ciała były bardzo zmasakrowane i leżały w kałużach krwi.